Bir yalnızlıktır sana takvimlenen

Şehirler arasında yol almaya benzer yalnızlık
İçindeki mesafelerin fersahlara uzanmasıdır.
Geceleri gündüzler kovalarken
Koşmaktır sararmış çayırların etrafında
Gün batımına doğru takvimlenmektir.

Her yolun sonu sahile varır
Bu aşkın sonunda olduğu gibi
Kızıl bir gün sonlanırken bu kıyıda
Yüzüne vuran son ışıktır yalnızlık
Bizi bir bıçak gibi kesip ayırandır.
Kendi başına bırakandır.

Ulaşamamaktır düşüncelere
Gün geceye dönerken
Bir şiir mısrasıdır yazmaya çalıştığın
Kafa karışıklığı
İç bulanıklığıdır
Karanlık gecede kalmaktır yalnızlık
Çardak altında öten kuş seslerinde uyuyakalmaktır
Hem huzur hem faciadır
Üşümektir uzun gece boyunca
Battaniyenin delik olması gibidir
Herşeyi içine alır
Süngerden geçen sudur yalnızlık

Hiç ummadığın anda seni bulmaktır yalnızlık
Sensizliğe varmaktır
Yalnız bir sabahta gözlerini açmaktır dünyaya