Küpeşte

Zaman ne kadar tuhaf işliyor yaşananları.

Bir vapurun küpeşte demirine vuran dalga gibi sallandırıyor koca bedeni.
Elinde bir saat geriye saydırıyor bütün harfleri ve sözleri.
Sanki az sonra batacakmış gibi.

Bendeki kalan avucumda eridi gitti,

Peki sende eriyen bir ben kaldı mı ki?...