Fahişe Akşamlar

Şimbi bakıyoruz fahişe yaratılmış akşamlara
Sen neyi ne diye sorgularken
Sessiz çığlıklarında boğuk yalnızlıklarına
Ben millerce öteden gelen leş kokularında
Sana dönük sırtımda kanayan buz tutmuş yaralarımla
Bakıyorum
Sadece bakıp yüzünde gördüğüm derin yılgınlığı tartıyorum
Yanılmışım
Yılmışım bir ölçüde
Sessizce sana kaymış düşüncelerimle
Aklımda
Ruhumda
Hayatımda
Şimdi sen
Ya da
Ben sessiz koridorlarda yankılanan
Bir ışık hüzmesinin içinde ki aydınlık gibi
Gayet berrak
Kendi halinede devinip duran bir his gibiyiz
Öylece

Bak
Gördüğün yaşadığın bildiğin
Ölçüp biçtiğin yalnızca bu
Sen ben biz o onlar
Yalan zamanlar