Belki bir gün

Koşarım çimenlerde çocuklar gibi
Yürürüm o taş döşenmiş sokakta
Elimde balonlar içimde heyecanla
Bir çocuk gibi
Belki bir gün

Bırakırım belki peşini yalnızlıkların
Çoğalırım içinde, sana yaklaşırım
Yaşarım ne varsa korkmadan
Yanımdaymışsın gibi
Belki bir gün

Giderim belki buralardan
Issız topraklarımdan
Bir umut peşinde, ararım o varolanı
Bulunamayanı
Sanki varmış gibi
Belki bir gün


Olursun sanki karşımda
Baktığım her aynada
Tadarım kokunu, yaşarım
Olduğu gibi herşeyi
Belki bir gün

Belki bir gün gelirde, 
Batan bir güneş gibi sessizleşirim tekrar. 
Geceye karışırım, kaybolurum karanlıkta. 
Gün doğunca tekrar, 
Yaşama doğarım. 

Sana doyarım belki...